Interview met Miriam Michels

Miriam Michels is kartrekker bij onze Herenboerderij vanaf het eerste uur. Omdat zij heeft besloten om te stoppen bij de Marketing en Communicatie commissie vonden wij het hoog tijd om haar een keer vanaf de ander kant van de tafel in het zonnetje te zetten. Onlangs sprak Evie met Miriam.

Hoe gaat het met je Miriam?

Het gaat goed, ik heb de afgelopen maanden een paar keuzes gemaakt die mij meer ruimte en lucht geven voor enerzijds mijn privé leven en anderzijds mijn eigen praktijk. Ik ben nu een maandje gestopt met de commissie, maar of ik nu echt meer tijd overhoud… dat is ook niet zo. Het leven is een organisch gebeuren, maar het voelt als een goede keus.

Vertel eens iets over jezelf…

Ik heb 'n soort nieuwe familie gevonden waarmee we samen voor een goede zaak gaan

Ik ben 56 jaar, ik ben psycholoog en heb een eigen praktijk in Reeshof. Ik heb 2 jongvolwassen zoons die inmiddels allebei op zichzelf wonen. Toen de jongens de deur uit gingen had ik best last van het “lege nest syndroom”. Alleen maar werken gaf mij niet voldoende vervulling en ik wilde wat leegte kunnen opvullen. Ik ben toen op zoek gegaan naar vrijwilligerswerk waar ik iets in of met de natuur kon doen. Bij Natuurmonumenten las ik over Herenboeren en werd er beschreven dat Brabant er nog niet klaar voor was. ‘Hoezo niet?’, dacht ik en nam contact op met een beginnende kartrekkersgroep. Nol vertelde me dat in de week erop een tweede vergadering gepland stond en ik mocht gelijk mee met de fotoshoot. Er was meteen een klik met de groep en onze ideeën matchten heel goed. Het werd een soort nieuwe familie voor mij, waarmee we samen voor een goede zaak gingen en samen meer kunnen dan als individu alleen. Dit was in februari 2018.

Inmiddels zijn we ruim 4 jaar verder. We hebben een bijzondere tijd gehad met veel vergaderingen, veel uitzoeken, mensen inspireren. Op de bühne staan om het verhaal te vertellen bij bijvoorbeeld De Dwalerij, De Stadstuinderij, wijkcentra, 013Food, overleg met Herenboeren NL, provincie, gemeente, boeren, en locaties. We zijn hierin goed begeleid door Herenboeren Nederland. Het werven en pionieren, nieuwe dingen ontwikkelen, daar word ik blij van.

Wat is je dieptepunt van 4 jaar Herenboeren Goedentijd?

In 2019 hadden we inmiddels een groep van 150 geïnteresseerde potentiële leden. Genoeg om te kunnen starten. We vroegen deze personen om een intentieverklaring te tekenen voor het inleggen van de 2000 euro. Slechts 90 ervan tekenden… dat leek te weinig om te kunnen starten. Toen zakte de moed me wel even in de schoenen. Uiteindelijk zijn we toen toch begonnen met deze leden en duidelijke groeidoelstellingen. En in het eerste teeltjaar stroomden de aanmeldingen binnen en zijn we meteen enorm gegroeid in ledental.

En je hoogtepunt?

Met een superstralend gezicht zegt Miriam: “De eerste oogst: onze eigen eieren, al snel gevolgd door de groentenoogst. Ik was zo trots, dat we dat voor elkaar hebben gekregen. Het werkt dus echt.”

Welke rollen heb je allemaal vervuld en wat past echt bij jou?

We constateerden dat we in aanvang een bestuur hadden met alleen maar mannen, dat kon toch niet. Toen ben ik gestart als aspirant bestuurslid. Er kwamen veel vergaderingen op me af en ik ben geen vergadertijger. Ik wil ondernemen, doen, aanzwengelen en opzetten. Dus na 3 maanden ben ik gestopt bij het bestuur. Toen de commissies in het leven werden geroepen ging ik vanzelfsprekend bij marketing en communicatie. We startten in de lockdown, dus veel berichtgeving en verslaglegging richting de leden was gewenst. Ik ben enthousiast en ik kon veel vertellen over de boerderij. 

Doe waar je blij van wordt

Ik vind het belangrijk dat iedereen op de boerderij zijn gevoel volgt of het je plek is. Wat past bij je? Waar ben je goed in en waar word je blij van? Het bleek voor mij dat ik op mijn plek zat bij Marketing en communicatie. Ik hou van informatie verzamelen en mensen leren kennen. Marketing en communicatie loopt nu, dan wordt het iets minder interessant voor mij. Alhoewel de commissie echt nog hulp kan gebruiken. Ik ben meer een kartrekker.

En ik kwam er achter dat ik teksten schrijven leuk vind. Ik hou ervan om een mooi en lopend verhaal te maken. Maar ik ervaar te weinig tijd en heb behoefte aan ruimte. Ik zit bijvoorbeeld in een leesclub, maar kwam er vaak niet aan toe het boek uit te lezen. Hier wil ik verandering in brengen. Het is minder leuk als het als moeten gaat voelen. De maandelijkse ledenbrief en verantwoordelijkheid voor de content voelde op een gegeven moment best zwaar. Het is goed om een stapje terug te doen.

Hoe kijk je terug op 4 jaar Marketing en communicatie?

Het allerfijnste is om met groep gelijkgestemden voor iets groters te gaan. Waar zie je dat nou nog?

Heel vervullend, heel goed. Het allerfijnste is om met groep gelijkgestemden voor iets groters te gaan. Waar zie je dat nou nog? Ik wil de landbouw en het systeem veranderen, in een community kun je samen iets groters voor elkaar krijgen dan als individu. Herenboeren is een heel verrijkend stuk voor mijzelf.

Wat heb je geleerd?

Ik heb leren incasseren. We hebben tegenslagen gehad, met regelgeving, overheid en gedoe. Daarin hebben we niet altijd voor elkaar kunnen krijgen wat we voor ogen hadden. Ook heb ik van mijzelf andere kwaliteiten ontdekt. Op mijn werk ben ik hoofdzakelijk 1-op-1 bezig, maar ik kan dus ook dingen aan een groep overbrengen. Ik ben een initiator, en ik kan mensen enthousiasmeren denk ik. 

Ben je eigenaar of consument van Herenboeren?

Ik ben nu één maand uitgestapt uit de commissie en merk dat ik meteen op afstand kom. Goedentijd voelt als mijn kindje. Ik denk dat mensen die geen vrijwilligerswerk voor de boerderij doen een andere connectie ervaren. Ik voel eigenaarschap op de boerderij. En ik merk dat als ik alleen mijn oogst kom halen, ik me meer een consument voel. Het eigenaarschap voelt voor mij wel als extra dimensie, en is bovendien een kern van het Herenboerenconcept. Dat hoort echt bij Herenboeren. Voor mij werkt dat heel vervullend. Om het concept te laten slagen is betrokkenheid bij de boerderij wel heel belangrijk. Het is heel veel werk, en iedereen doet het naast zijn of haar eigen werk, maar die onderlinge verbondenheid om de boerderij samen te dragen, is heel fijn en belangrijk.

En nu?

Ik wil graag meer op het land helpen. Nu voelt het soms even kaal. Maar het is ook lekker dat ik aan de andere kant van de tafel zit. Beetje rustiger. En ik blijf alles goed volgen. Ik wil ervoor zorgen dat ik aangehaakt blijf. Er komt vanzelf wel weer een nieuwe taak voor de boerderij op mijn pad.

Vind je het leuk om de Marketing en communicatie commissie mee te versterken? Helemaal mooi! Neem contact op met [javascript protected email address].

Tekst: Evie Schürmann

Foto's: Anke Gielen