Vorig jaar viel hij al in tijdens de vakantie van boer Erik. En nu vervangt hij sinds een aantal maanden Wiebe gedurende diens afwezigheid. Hij wordt een ‘stille harde werker’ genoemd op de boerderij. Ik spreek aan de keukentafel op Goedentijd met Thomas de Kok (62), kweker en tuinder in hart en nieren. Hij zegt dat-ie inderdaad niet zo’n prater is, maar daar merk ik tijdens het gesprek niets van: Thomas blijkt graag te vertellen over zijn leven en zijn vak.

Iets met zijn handen gaan doen

Thomas komt uit een kunstenaarsgezin: zowel zijn beide ouders waren kunstenaar, evenals zijn broers en zus. Thomas vertelt: “Aangezien ik al vanaf mijn kindertijd slechthorend ben, vonden mijn ouders dat ik beter iets met mijn handen kon gaan doen. Alsof kunstenaar zijn niet met je handen werken is, haha. Dus ik begon na de lagere school op de Sierteeltschool in Tilburg. Ik volgde de richting ‘Aanleg en onderhoud’ en ‘bloemsierkunst’. Vervolgens ging ik de vakopleiding bloementeelt doen, waarbij ik al jong de hele week werkte en één dag per week naar school ging. Na het behalen van mijn middenstandsdiploma, volgde ik samen met mijn toenmalige vrouw de meesteropleiding. Ik ben dus ‘master in de bloemen’. Samen met mijn vrouw vormden we het eerste masterpaar ter wereld”. Thomas vertelt het met trots.
Na zijn opleidingen begon hij een eigen bloemenwinkel in Tilburg (Bloem & Stijl in de Nieuwlandstraat, misschien kennen sommigen het nog). Later heeft hij nog een eigen bedrijf in lassen gehad en heeft hij gewerkt bij Fiori zijden bloemen.

Een boerderij in Hongarije

“Ik heb naast mijn moeder gewoond tot na haar overlijden. Daarna ben ik naar Hongarije vertrokken. Aanvankelijk ging ik een vriend bezoeken, maar ik vond het daar fantastisch. Een zonovergoten land met heel vruchtbare grond. Ik ben er dus gebleven en heb daar 15 jaar een boerderij gehad. Ik had er een grote moestuin en dieren: schapen, varkens, paarden.
Eenmaal weer terug in Nederland kon ik meteen aan de slag bij Ut Rooie Bietje. Daar ben ik Erik opgevolgd, die hier op Goedentijd boer was geworden. Ik zou bij Ut Rooie Bietje in vaste dienst komen, toen het vervelende bericht kwam dat ze ophielden te bestaan. Vervolgens heb ik tijdens de coronatijd twee seizoenen vrijwillig gewerkt in de tuinen van de Trappisten. Het was lekker buiten werken en ik had het er goed naar mijn zin. Ik zou er een betaald contract krijgen, maar uiteindelijk kreeg ik dat niet. Toen ben ik er weg gegaan. Op dat moment belde Gina mij, of ik tijd had om weer op de Herenboerderij te komen werken. Dat kwam dus perfect uit!”.

Zwaar werk

Thomas werkt 3 dagen per week op onze boerderij: maandag, woensdag en vrijdag. “En meer wil ik absoluut niet, want het is verdomd zwaar werk, en ik ben inmiddels ook al aardig op leeftijd. Ik moet er telkens een dag van bijkomen. De boerderij is ook veel groter in oppervlak dan ik gewend was bij Ut Rooie Bietje en de Trappisten. Eigenlijk is het huidige teeltplan hier op Goedentijd onhandig: alles staat veel te ver uit elkaar. Het is veel praktischer om bijvoorbeeld de kolen bij elkaar te zetten, dat is veel beter werkbaar. De boomgaard is ook veel werk, en daar komt nog veel meer werk bij in de toekomst. En dan het onkruid: het is net of iemand bommen met onkruid staat te gooien. Ocharm die vrijwilligers. Iedereen wordt ziek van het onkruid. Als je de gewassen dichter op elkaar zet, is er eenvoudigweg geen ruimte voor onkruid. Laat Gina die overige hectares maar vol zetten met gras voor de koeien”. En zo heeft Thomas zijn eigen duidelijke visie, die hij desgevraagd niet onder stoelen of banken steekt.

Komkommertijd

Ik wil nog graag iets weten over de kas, gezien de ‘komkommertijd’. Thomas: “Komkommertijd is wel zo’n beetje voorbij hoor. Het is opeens veel te koud ’s nachts en overdag te heet. Gisteren was het 45 graden in de kas. Dan krijg je ziektes in de gewassen, zoals meeldauw. Maar niet getreurd: ik heb sla gezaaid, en die kwam binnen 2 dagen al op vanwege de warmte! Normaal duurt dat wel 3 weken. In het najaar hebben jullie dus verse sla. Zolang het niet vriest, blijft die sla gewoon groeien. Ik wil veel meer groenten zelf zaaien. Dan zijn we veel goedkoper uit. Ik heb dan wel een werkplek in de kas nodig waar ik dat kan doen. Dat verspenen is trouwens ook leuk werk voor de vrijwilligers om te doen. En we hebben zaaimachientjes, dus daar kunnen we ook prima mee werken. Er zijn overigens ook tomatensoorten die tot in het najaar buiten geteeld kunnen worden. In Hongarije had ik elk jaar 19 (!) soorten tomaten. Die buitentomaten zijn veelal voor de inmaak en voor sauzen”.

En zo zit Thomas vol goede ideeën. Hij straalt kalmte en enthousiasme tegelijkertijd uit. Je kunt ook goed merken dat hij weet waar hij over praat. Hij vertelt het goed naar zijn zin te hebben op Goedentijd. Een fijne en kundige tuinder, een aanwinst voor onze boerderij als je het mij vraagt.
Thomas, hartelijk dank voor het fijne gesprek.

Tekst: Miriam Michels

Foto's: Anke Gielen