Gepubliceerd:  03 januari 2021 Naar het nieuwsoverzicht

Geralda is multi-inzetbaar

"Op de oogstdagen, woensdag en vrijdag, help ik boerin Gina mee. Ik bekommer me eerst over de dieren, zodat Gina de oogstploeg kan aansturen en helpen. Daarna help ik waar ik kan bij het oogsten.

Eerst de varkens

Ik laad twee emmers vol met voer voor de biggen en twee emmers voor de grotere varkens. En ook nog wat emmers kippenvoer. Gelukkig kan ik met de wagen van Gina rijden, anders zou het wel een heel gesjouw zijn. Ik neem ook een flinke emmer stro mee voor de varkens. Als er nog ruimte is op de wagen, wordt deze ook nog volgestouwd met lege kratten voor de oogst.
Eerst op naar de biggen. Ze zien me al aankomen en rennen al joelend naar het hek, ze kunnen niet wachten. Terwijl ik met de emmers voer over het hek stap, staan ze tegen me aan te duwen en lopen ze al vooruit naar hun trog. De grotere varkens een stukje verderop, hebben ook in de gaten dat er voer komt, dus die laten zich ook horen. Hun troggen waren voorheen omringd met grote modderpoelen waar je met je laarzen in bleef steken. En als de varkens dan met hun zware lijf tegen je aanduwen, lig je zo in een modderpoel! Niet erg prettig, weet ik uit ervaring ;-). Gelukkig zijn er nu twee andere troggen geplaatst aan het einde van hun wei, dus daar kan ik nu beter bij.

Terwijl de biggen en varkens eten, kan ik vers stro in hun verblijven gooien. Dat is het handigst als ze afgeleid zijn door het eten, want die ondeugende varkens trekken zo het stro onder je handen uit de emmer, als je probeert de deuren van hun verblijf te openen. Het zijn zulke nieuwsgierige beesten en met hun snuiten zijn heel sterk.

Dan naar de kippen

Die zitten alweer een tijdje verplicht binnen, vanwege vogelgriep. Doordat (zieke) trekvogels overvliegen en hun ontlasting kunnen laten vallen op ons land, kunnen onze kippen ziek worden van alles wat nu van het land komt. Als één kip ziek wordt, moeten alle kippen geruimd worden, dus vóór ik bij de kippen naar binnen ga, wissel ik eerst van laarzen. Ze mogen geen groente van het land meer hebben, alleen wat al eerder geoogst was, zoals pompoenen, aardappels, of het binnenste van een kool. En dan alleen als het een slechte oogst is, want de mooie groenten belanden uiteraard op ons eigen bord. Uitmesten, voeren, silo’s opschudden, eieren rapen, water controleren. Dat is wat er allemaal bij de kippen gedaan moet worden.
(Het risico dat mensen met vogelgriep besmet raken is zeer klein, bron: Voedingscentrum, red.).

Voordat ik weer terug rijd naar de stal, ga ik eerst naar de oogstploeg en neem ik alvast de geoogste groente mee om bij de marktkramen neer te zetten. Daarna verzamel ik al het blad op het net geoogste land, voor zover de oogstploeg doet dit niet al gedaan heeft tijdens het oogsten. Het schone blad (van kolen, wortels, spruitjes enz.) gaat naar de koeien, en alles waar zand en aarde aanzit gaat naar de varkens. Die krijgen 2 volle bakken met oogstafval per dag, en ook daar staan ze met heel veel enthousiasme op te wachten.

[Pauze]

Tussendoor hebben we koffiepauze. Het is altijd weer een verrassing wat er op tafel komt. Soms is iemand heel creatief geweest en is er een pompoencake of taart. En tijdens de lunch heeft er regelmatig iemand een pan soep meegenomen. Heel gezellig.

En weer door

De schapen moeten eten en de koeien moeten even op stal om te eten. “Zoveel te doen…ik heb nog zoveel te doen”… (hé, was dat niet een liedje?).
Tussen alle werkzaamheden door hebben Gina en ik ook nog ‘even’ de kipcaravan ‘geïsoleerd’. We hebben platen langs de caravan gezet, zodat de koude wind er niet zo onderdoor kan gaan. De temperatuur gaat anders teveel zakken in de caravan. Ook hebben we een partytent opgebouwd naast de kipcaravan, zodat de kippen ook eens afgeschermd naar buiten kunnen. 
Dan nog ‘even’ de opgeslagen groente controleren. Vandaag kijk ik de bietjes nogmaals na en verwijder het lelijke groen, Daarna ga ik tellen, veel tellen. Voor de volgende uitgiftedag zijn er 80 spitskolen nodig. “Hebben we nog zoveel?’, vraagt Gina, en “Haal de lelijke bladeren er maar af, want de vorst heeft toch wel z’n sporen nagelaten”. De kippen hebben geluk vandaag, er zitten een paar opengebarsten kolen tussen.

Voor ik vertrek, geef ik eerst nog een keer de varkens en de kippen eten. Een werkdag op de boerderij vliegt om. Het is alweer donker als ik naar huis rijd".

Update: een paar dagen na het opzetten van de partytent voor de kippen, waaide helaas de hele tent kapot.

Tekst: Geralda de Man

Foto's: Anke Gielen, Geralda de Man (voor-laatse) en Gina van Gorp (laatste)