Zaterdagochtend 13 juli verscheen er een poes te weinig bij het eten geven. Elke ochtend het eerste werk van degene die op de boerderij de dag start. Het is eigenlijk altijd even tellen, met hoeveel ze zijn. En zaterdag was daar een te weinig. Mickey bleek er niet te zijn. Op de doorgaande weg lag een dode poes. En helaas…. Geen schijn van kans gehad bij het oversteken. Ze hebben haar meteen begraven.

Mickey was dé moederpoes en liep eerder op de Goedentijd rond, dan wij Herenboeren er komen. Ze is slechts elf jaar oud geworden en heeft ongeveer zestien nestjes gehad. Twee per jaar, variërend van één tot vier kittens. En bij verschillende leden van de coöperatie lopen er een of twee nazaten van haar rond. 

Mickey was een rustig katje, dat er altijd wel bij was tijdens de koffie of de lunch. Ze zat dan onder de tafel lag of in haar mand. Ze was ook een bedreven moeder met al haar nestjes. Altijd in de weer om haar jongen goed te verzorgen. En als het haar niet zinde dat ze teveel gestoord werd, dan bracht ze hen naar een rustigere plek. En dat werd dan zoeken naar waar ze de kittens gelaten had.

Ondanks dat ze relatief klein van omvang was, kwam ze met door haar gevangen ratjes en muizen aanzetten. Onder het mom van  ‘jong geleerd, oud gedaan’ trof Gina een keer een dode rat aan bij haar kittens, die toen nog maar amper een maand oud waren. En er geen sjoege van hadden wat er nou in hun mand lag….

Jammer dat ze zo aan haar eind is gekomen. Ze zal worden gemist.

Tekst: Sylvia Roosen

Foto’s: Anke Gielen